Dat een ongeluk in een klein hoekje zit is algemeen bekend, maar dat dit mij nu weer moest overkomen… En dat ook nog 2 keer! Het eerste ongeluk was op 10 november 2021 en het 2e ongeluk was op 26 april 2022…
Op 1 september 2021 had ik mijn scooter gekocht, ik ben ook in 1 keer geslaagd voor mijn theorie en praktijk examen! Ik was nadat examen zo moe dat ik thuis op de bank in slaap gevallen was, mijn man dacht dat ik gezakt was haha. Toen ik hem vertelde dat ik voor alles geslaagd was kon ie het eerst niet geloven.
Maar toen…
Ik was net ruim 2 weken ziek geweest, en was echt goed ziek.. Lag met koorts op de bank, had geen stem meer over en miste het personeelsfeest ook nog waar ik zo graag naar toe wilde.. Dus was blij dat ik eindelijk weer kon gaan werken!
Ik pakte m’n scooter en vertrok naar m’n werk, maar was nog geen 5 minuten van huis toen het flink mis ging! Ik reed op het fietspad op de rotonde, eigenlijk al bijna weer van de rotonde af. Toen ik een auto op me af zag komen, ik had voorrang en kon immers ook geen kant meer op, voor ik het wist werd ik door de lucht geslingerd en kwam ik uiteindelijk in het midden op de rotonde terecht, en lag alleen maar te kreunen van de pijn.
Een jonge vrouw stapte de auto uit en bood haar excuses aan dat ze me niet gezien had, met mijn telefoon werd 112 gebeld en al vrij snel kwam de politie en ambulance tevoorschijn. De straat liep ook al snel vol met omstanders. De politie nam van getuigen verklaringen op en van die vrouw en mijn scooter werd bij het politiebureau neer gezet.
Omdat ik heel veel last had van m’n rug, nek en enkel werd ik door het ambulancepersoneel omhoog geholpen en op de brancard gelegd, en kreeg een nek kraag om. Ik vroeg of het ambulance personeel mijn werk kon bellen, wantja was immers na die 2 weken weer beter gemeld en zou die dag komen werken.. Maar dat gaat hem niet worden..
Mee naar het ziekenhuis
Wat duurde deze uren onwijs lang! Ik werd rond kwart voor 3 binnen gebracht, en werd van de brancard naar tafel verplaatst waar ze vroegen of ze me bh mochten uitdoen, zodat ze me rug beter konden bekijken, daar was gelukkig alles goed mee! M’n enkel had waarschijnlijk alleen een klap gehad tegen de scooter, nu m’n nek nog… Het was alleen wachten op de scan maar door drukte en spoed gevallen die voor mij gingen, tikte de uren voorbij..
Ondertussen lag ik daar nog steeds op een houten plank en met een nek kraag om en geen idee hoelang het nog zou duren, dus ik vroeg maar eventjes hoelang dat het nog zou gaan duren want moest eigenlijk toch wel nodig plassen.. Ze hadden geen idee hoelang het nog zou duren maar ik had echt hoge nood! Dus ze besloten om te helpen met m’n broek naar beneden te doen en een soort pan onder m’n billen te schuiven, kreeg een knop in m’n handen gedrukt zodat als het gelukt was met plassen ik die knop kon indrukken, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar om liggend te plassen, het is ook geen natuurlijke houding waarin je normaal plast dus besloten ze om een tijdelijke katheter te plaatsen. Ze plaatsen dan een slangetje van onderen in je en je voelt je blaas meteen leeg lopen echt een heel apart gevoel, maar ik was blij dat m’n blaas leeg was! Kort daarna kreeg ik de MRI scan, hier is verder niks uitgekomen! Mocht daarna gelukkig weer naar huis, werd tijd ook want het was inmiddels kwart voor 8, was om kwart voor 3 binnen gebracht!
De volgende dag
Ik werd wakker met overal pijn in mijn lijf, dat is niet gek ook natuurlijk, want je bent je van je scooter afgereden dus dat zal de komende dagen, misschien zelfs weken wel zo blijven..
Ik wist ondertussen waar ik mijn scooter kon ophalen, maar had geen idee hoe mijn scooter er uit zou zijn. Het enige dat ik wist was dat mijn scooter met zijn neus de andere kant op lag, dan waar ik vandaan kwam. Voor de rest had ik geen idee!
De politie gaf de scooter aan mij en dacht bij mezelf, het valt nog mee in vergelijking met wat voor klap het maakte, ook al was het toch flink wat schade!
Het was gelukkig vanaf het politiebureau niet ver lopen naar ‘la Souris’ en daar kon ik hem achter laten voor reparatie, ik denk dat ik hem zo’n 2 weken kwijt ben geweest!
Het herstel
Ik heb zo’n jaar er over gedaan, voordat ik aan de betere hand was. Heb fysio gehad voor mijn rug, aangezien ik rug klachten er aan over had gehouden, daarnaast bleven de klachten in m’n nek aanhouden en werd dat geconstateerd als een ‘whiplash’ dat is gewoon iets waarmee je moet leren leven. Nu een jaar verder gaat het veel beter met me, m’n rug heb ik geen last meer van! M’n nek zal ik altijd wel blijven voelen.
