Op Facebook kwam ik een advertentie tegen met een nestje pups, ze had er nog 2 en mochten de volgende dag meteen komen kijken, ze mochten ook al meteen mee als ze een goed gevoel bij ons had.
Op 2 maart 2019 ben je bij ons komen wonen, het liep helaas anders dan we ons hadden voorgesteld.
Hoe het begon
Na ruim 3 jaar samen te zijn geweest met mijn vriend besloten we te gaan samen wonen. We wilde altijd al graag een hond in huis en dat kwam steeds vaker ter spraken zeker toen we samen gingen wonen.
Toen we eenmaal 3 maanden samen woonde, kwam ik een nestje tegen op Facebook, het zag er goed verzorgd uit, en het was iemand die echt om de pups gaf. Dat liet ik meteen m’n vriend zien, waarop hij meteen antwoordde reageer maar! Ondertussen dat ik met de eigenaar aan het praten was en te horen kreeg dat ze er nog 2 heeft, had ik meteen een gesprek met mijn vriend. Weet je het echt heel heel zeker dat je een hond wilt? Ja dat weet ik zeker! Waarop ik weer antwoordde, ja maar dan word het ook niet meer tot de middag op bed liggen hea nee komt echt wel goed, heb bij m’n broer ook altijd voor de hond gezorgd. Waarop ik zei ja maar dat is anders dan dat je zelf een hond moet opvoeden waarop hij een beetje snauwerig reageerde ja weet ik ook wel! Maar goed we besloten een afspraakje maken en konden de volgende al komen kijken!
Een nieuwe plek
Op 2 maart 2019 ben je bij ons komen wonen, het was ongeveer een halfuurtje rijden naar huis, ik ging achter in zitten met hem zodat ie een beetje de ruimte had om eventueel te kunnen lopen, niet dat ie dat gedaan heeft maar goed. Bij thuis komst was je een beetje aan het piepen en aan het doen en had je meteen al je behoefte in huis gedaan (niet erg, want dat moet je nog leren) maar mijn vriend was al meteen moeilijk aan het doen om het überhaupt op te ruimen..
We gingen de eerste nacht in, dat was voor mij in ieder geval een slapeloze nacht, ik ben op een luchtbed naast z’n bench gaan slapen, want hij jankte alles bij elkaar, en hij moest er om het uur uit om een plasje te doen, mijn vriend had wisselende diensten en zag dit niet zitten, ook al was ik degene die er s’ morgens op tijd uit moest en hij kon uitslapen maar goed.
Alles liep anders dan ik had gehoopt
Inmiddels waren de nodige discussies al gevallen qua opvoeding van de hond zaten we totaal niet op 1 lijn, hij werd snel boos als ie weer eens een ongelukje had gehad of iets kapot had gemaakt. En ik had zoiets tja dat zijn allemaal dingen die hij nog moet leren, dat komt vanzelf wel goed is een kwestie van trainen.
Ook was ik het er niet mee eens hoe hij er mee om ging, hij wist immers zeker dat ie ervoor kon zorgen. Maar liet ondertussen wel alles aan mij over. Ik vond het echt niet erg om er voor te zorgen, maar als je samen besluit om een kind/puppy te krijgen/nemen moet je er ook samen voor zorgen. Maar meneer kwam z’n bed niet uit, als ie binnen wat had gedaan wilde hij het niet opruimen, uitlaten op vaste tijden was zelfs te veel gevraagd, ja hij wacht maar was het antwoord. Euh? Hij wacht maar? Nee niks hij wacht maar, hij liet ondertussen al regelmatig weten door te piepen en bij de deur te zitten dat ie naar buiten moest dus nee een pup kan dan niet wachten. Uiteindelijk ging ik er maar mee naar buiten omdat ik geen zin had in ruzie en ik wist toch wel hoe meer ik zeurde hoe meer hij er tegenin ging, en wilde de hond ook niet laten wachten. Helaas hebben we toen ook maar moeten besluiten om uit elkaar te gaan, want dit ging toch niet werken.
Op zoek naar een eigen huisje
Toen we hadden besloten om uit elkaar te gaan moest ik opzoek naar iets anders. En dat was best lastig want ik had een eis om of een tuintje te hebben of een ruim balkon ivm de hond. Al was dat ook nog een dingetje want meneer wilde niet dat ik de hond mee nam, waarop ik zowat eiste dat ie met mij mee ging omdat hij er al die tijd niks voor heeft gedaan. Na 3 maanden nog samen gewoond te hebben, had ik dan eindelijk een appartement gevonden waar ik ik op 2 september 2019 de sleutels heb gekregen. Het was nog een flinke klus om daar alles op te knappen. Ik ben een maand bezig geweest met klussen en ging van Princenhage naar Bavel op en neer van S’morgens vroeg tot ergens in de avond, want wilde Jago niet alleen bij hem achter laten dus zorgde ik dat ik regelmatig op en neer naar huis ging.
Een nieuw begin
Een nieuw begin kon je het wel noemen, mijn eerste huisje alleen samen met Jago dan, maar verder had ik geen vrienden(omdat ik altijd gepest ben geweest) dus ik zat daar alleen tot dat ik een maand later op Facebook een oproep tegen kwam van “Brabant maatjes, eenzame jongeren” waarbij ik me heb aangemeld en zodoende heb ik nu echt vrienden leren kennen waarbij het goed klikt. Jago deed het ook echt ontzettend goed en was echt een enorm aanhankelijke hond aan het worden naar mij toe.
Een nieuwe relatie
Via “Brabant maatjes, eenzame jongeren” leerde ik iemand kennen, waar ik heel goed bevriend mee raakte. Uiteindelijk klikte dit zo goed dat het uitliep op een relatie. Gelukkig was hij dol op Jago, want ik zei altijd als ik iemand tegen kom die Jago niet mag of er niet mee kan omgaan dan houdt het op want Jago komt op nummer 1! Ricardo was daarom ook regelmatig bij me te vinden en bleef vaak slapen in het weekend. Maar omdat het bij mij vrij klein was besloot ik om daar het weekend heen te gaan samen met Jago. Maar ben er uiteindelijk nooit meer weg gegaan. Waardoor we hebben besloten om op 18 september 2020 te gaan samen wonen, omdat het zonde was van de huur die ik wel moest betalen en eigenlijk nooit meer thuis zat.
Hij zorgt gelukkig wel goed voor de hond en nemen we regelmatig de hond mee naar het bos of een losloop veldje, en het uitlaten is netjes verdeeld. Hij laat hem ‘s morgens uit, ik tussen de middag en in de avond wordt hij nog 2 keer uitgelaten maar dat doen we samen!
Jago laten vast leggen
Jago is echt een maatje van me geworden, klinkt misschien raar voor de mensen die geen hond hebben, maar toch is het zo. Hij heeft me echt geholpen om door een rot periode heen te komen en als ik nu nog wel is verdrietig bent komt hij altijd heerlijk knuffelen! Daarom heb ik Jago vast laten leggen op m’n enkel.
Had nooit verwacht dat een hond zo’n maatje voor het leven had kunnen worden.
