Ik ben echt zo iemand die van alles opzoekt over kwaaltjes, symptomen en in dit geval het onderzoek, wat kon ik gaan verwachten? Doet het pijn? Opzicht kan ik best wat pijn hebben, maar zodra het over m’n baarmoeder gaat dan toch echt liever niet! Natuurlijk kwamen de meeste horror verhalen naar boven! moest gelijk denken aan de biopt afname die ik in 2021 heb gehad, dat heel je baarmoeder bij elkaar krimpt! En dacht echt nee nee, het liefst wilde ik de afspraak afzeggen maar hè het is voor een goed doel! In dit artikel lees je mijn HSG onderzoek, hoe het eraan toe ging en mijn ervaring! Dit kan natuurlijk altijd bij iedereen anders zijn!


Miscommunicatie tijdens het plannen van onze afspraak?

We moesten dit keer in het andere gebouw zijn, ingang 12 ipv ingang 50, door 3 keer file gehad te hebben, hadden we niet meer zo heel veel speling, maar we waren op tijd! Ik pakte mijn afspraak bevestiging erbij en volgde de route erbij stond, afdeling radiologie. Komen we daar aan bij de balie, hebben we ons niet aangemeld vooraf in het ziekenhuis, dus konden we weer helemaal terug! Ja weet ik veel, bij de andere ingang loop je rechtstreeks door die hal heen, dus dan weet je ik moet me hier aanmelden, bij ingang 12 stond dat dus nergens aangegeven en zaten de aanmeld zuilen verstopt in een andere ruimte.

Het was best druk, dus de tijd dat we er moesten zijn gingen we al niet meer halen. Aangemeld, sticker gekregen en we konden weer terug naar radiologie, daar stond inmiddels ook een rij om je te melden bij de receptie. Eindelijk waren wij aan de beurt, ze scant de sticker en ze vraagt aan ons waarom we op deze afdeling moeten zijn, dus vertelde dat ik een HSG onderzoek had, dacht zit toch wel goed? Het staat wel op onze formulieren, dus die moest ik even laten zien want onze afspraak bleek er niet in te staan, hebben wij weer!

De mevrouw achter de balie ging even naar de vrouwen kliniek bellen die de afspraak hadden ingepland, er bleek een communicatie foutje te zijn, het was niet helemaal goed door gekomen, maar gelukkig werden we wel geholpen en konden plaats nemen in de wachtkamer.

Hoe later het werd hoe meer spanning ik begon te krijgen, en dan heb ik altijd buikpijn en moet ik veel plassen, dus besloot nog even naar de toilet te gaan. Zou je net zien, zit je op de toilet word je opgeroepen en dat was dus ook in dit geval want mijn man appte van je bent aan de beurt!

HSG onderzoek

Ik werd gehaald door een mevrouw en mijn partner liep mee, werd een hokje ingezet en ze liep ineens weg (ze werd gebeld) en ik stond daar van ja en nu? Wat is de bedoeling? Gelukkig kwam ze al snel via de andere kant en vertelde me dat ik mijn onderkleding uit mocht doen en een soort van ziekenhuis schort moest ik aan doen, meteen vertelde ze dat mijn man niet mee naar binnen mocht omdat ze al met teveel mensen binnen waren, maar hij mocht wel in het omkleed hokje op me wachten. Hier baalde ik echt oprecht van, had hem liever naast me gehad!

Toen ik binnen kwam, herkende ik gelijk 2 gynaecologen, die hadden namelijk op 24 maart 2023 dat HyFoSy onderzoek bij me gedaan. Ik mocht plaats nemen op de tafel en ze vroeg hoe het met me ging dus ik vertelde wederom dat ik best wat zenuwen heb voor dit onderzoek. Dat begreep ze ook wel en legde uit wat het onderzoek inhield en wat ik kon gaan verwachten, ook zou ze elke stap die ze weer ging doen ook vertellen aan mij! Nadat ik had gevraagd wat nu het verschil is met dit onderzoek en met die HyFoSy die ik op vrijdag 24 maart had gehad, mocht ik gaan liggen op de tafel met mijn benen weer in die ‘ongemakkelijke’ been steunen!

Nadat ik goed lag, ging het röntgen apparaat boven me bewegen totdat ze het goed in beeld hadden, ik moest zorgen dat mij handen zo hoog mogelijk lagen die die had ik in elkaar gekruist op m’n borst geplaatst.

Nadat alles goed ingesteld was vertelde ze dat ze de eendenbek naar binnen ging brengen dat ik het vast zetten van die klem een klein beetje kon voelen, nadat de klem zat ging ze met een wattenstaafje naar binnen om t wat schoon te maken en dat kon voelen als een klein prikje. Als laatste werd de katheter geplaatst met de camera, via dag slangetje zou er contrast vloeistof op oliebasis, mijn baarmoederholte langzaam ingespoten.

Ik heb op ten duur mijn ogen dicht gedaan, want allemaal leuk en aardig dat ze vertelt wat ze gaat doen dat vond ik ook super fijn alleen boven mij hing dat röntgen apparaat, waar een soort van glas plaat op zit dus kon alles zien wat ze pakte en wat ze deed, dat ging voor mij iets te ver!

Tijdens het inspuiten van de contrast vloeistof (wat ongeveer zo’n 5 minuten duurt) kon ik bijna niet meer stil liggen, ik had zo’n pijn en echt niet te vergelijken met mijn menstruatie pijn, dus ik was flink aan het kreunen van de pijn (wat mijn man uiteindelijk allemaal heeft mee gekregen in die aankleed ruimte) Ik hoorde de gynaecoloog tegen de radiologie zeggen, ik zit nu op de helft met het contrast vloeistof en ik dacht echt nu pas op de helft? En ze bleven maar zeggen je doet het super goed! En ik dacht alleen maar ik kan niet meer, laat het ophouden, gelukkig hoorde ik haar zeggen, zit nu op het laatste beetje vloeistof.

Poeh poeh wat een opluchting, het laatste beetje zat er in , de krampen voelde ik wel maar niet zo hevig als tijdens het inspuiten. De gynaecoloog vroeg aan de radiologie of het genoeg was en/of het nog een keer moest, ik dacht nog een keer? Hoe voel jij je? Laat haar alsjeblieft nee zeggen, gelukkig was dat ook niet nodig.

Ook bij dit onderzoek krijg je meteen de uitslag en wat ze bij het vorige onderzoek hebben gezien, die hartvormige baarmoeder leek hier dan weer niet zichtbaar te zijn, maar ze wilde de hysteroscopie nog wel laten staan, om toch even dubbel te checken. ik mocht opstaan en werd ondersteund door de radiologie en werd naar de wc begeleid om daar even het bloed af te vegen, daarna werd ik weer herenigd bij mijn man! Op naar ingang 50, want mijn man moest even aan de bak en zijn zaad inleveren, ben onwijs trots op hem dat hij het toch heeft gedaan, aangezien hij er toch wel tegenop zag wat natuurlijk logisch is want het is zo onnatuurlijk om je in een kamertje af te trekken en verplicht moet presteren en het dan moet opvangen in een potje en moet inleveren.

En nu weer lekker naar huis! Dit soort dagen kostte stiekem best veel energie!

Heb ik na het HSG onderzoek nog last gehad?

Ongeveer een uur na het onderzoek, begon mijn buik wat pijnlijker te worden en besloot om de stoel van de auto plat te gooien, want zitten deed gewoon pijn. Ik knoopte mijn broek los, zo dat zit wat fijner! Eenmaal thuis aangekomen zijn we eerst medicatie gaan ophalen die ik moet gaan slikken voor het volgende onderzoek zoals de mini pil (anticonceptie) en nog antibiotica, vanwege dit onderzoek. Eenmaal thuis kon ik wel in mekaar zakken van de pijn, werd duizelig, licht in m’n hoofd, stond te shaken op m’n benen had het gevoel dat ik elk moment kon gaan flauw vallen, dat is gelukkig niet gebeurd maar heb wel even Gent opgebeld in hoeverre deze pijn normaal is.

Met mijn gynaecoloog heb ik afgesproken om bij mijn eigen huisarts even urine in te leveren voor de zekerheid om een urineweg infectie uit te sluiten, dat zag er gelukkig ook allemaal goed uit. Als ik de volgende dag nog flinke pijn had moest ik zeker even terug bellen want ze had liever dat ik teveel belde dan te weinig.

Na 2-3 dagen zakte de meeste pijn gelukkig weer weg en kon ik vrijwel alles weer doen, mijn eierstokken bleven nog een paar dagen iets gevoelig maar als dat alles is met de pijn die ik die dag heb gehad, is dat wel te doen!

Bedankt weer voor het lezen

Liefs Natascha 

1 Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.