Hoe gaat het nu met ons? #miskramen

Ondertussen is het alweer bijna 2 jaar geleden nadat we onze eerste positieve test in handen kregen en bewust voor onze kinderwens zijn gegaan. Mijn blog is inmiddels ook een plek geworden waarin ik persoonlijke verhalen van me af kan schrijven, maar ook een plek waar jullie ‘lezers’ ons verhaal kunnen lezen omdat er nog zo weinig over gepraat wordt, een plek waar we elkaar in mogen steunen en elkaar vragen mogen stellen.

Na onze ‘herhaalde miskramen’ was ik zelf enorm opzoek op Google naar antwoorden, naar vrouwen die iets soortgelijks mee hebben gemaakt, naar steun etc etc! Ik wil graag dat er geen ‘taboe’ meer op heerst maar dat we het uitspreken en er voor elkaar zijn!

Maar mijn blog zal niet mijn blog zijn als ik alleen maar alle ellende schrijf, maar natuurlijk ook onze leuke momenten, reizen, tips en nog veel meer!

DISCLAIMER: Onderaan in de blog, komen onsmakelijke foto’s, houd hier rekening mee!

Van blijdschap naar verdriet.

Het lijkt wel de dag van gisteren dat we besloten om het ‘onveilig’ te doen om onze kinderwens in vervulling te laten gaan, niet wetende dat het zo’n langslepend en emotioneel traject zou worden. Want zeg nou eerlijk je hoort nooit van vrouwen dat ze een miskraam hebben gehad maar alleen maar verhalen dat het meteen raak is! Maar inmiddels zijn we 2 jaar verder na onze eerste test.

Ik weet nog goed, eind november 2021 begon ons avontuur na een wondertje, na 9 maanden bezig te zijn geweest was het eindelijk raak, ik had mijn man nog niks verteld want dat weekend vertrokken we een weekendje naar Volendam. Maar tijdens het etentje dronk ik geen druppel alcohol, waar hij zijn vraag tekens bij had.. Maar ik wilde het niet vertellen omdat ik er mijn twijfels over had of de test wel klopte aangezien ik volgens mijn berekeningen pas over een paar weken ongesteld moest worden, dus hoe kon in vredesnaam mijn test al positief zijn.. Maar toen in december mijn menstruatie alsnog uit bleef, ben ik alsnog een test gaan doen. Deze was ook duidelijk positief!

Deze blijdschap was helaas van korte duur, we hadden een paar weken later een echo, daar was compleet niks te zien. Gewoon niets wat op een zwangerschap zou moeten kijken, dus dat kon 2 dingen betekenen.

• Of ik was wel zwanger, maar was het gewoon te vroeg om er iets op te zien.
• Of mijn lichaam moest nog het signaaltje maken dat ik niet meer zwanger was en het bloedverlies op gang laten komen.

Maar omdat zeker te weten besloten ze om mij dus elke week te laten prikken op ‘HCG’ en onze nachtmerrie werd werkelijkheid. Het HCG daalde elke week, wat dus betekent dat de zwangerschap in een miskraam zou gaan eindigen, en binnen een week begon het bloedverlies, wat voelde als een normale menstruatie met wat extra krampen!

Poging 2

3 maanden later was het alweer raak, ze zeggen wel eens als je eerder zwanger bent geweest ben je veel vruchtbaarder. Deze keer was het ook veel sneller weer raak! We stonden er alleen wat sceptischer in na onze eerste miskraam! Er zijn er deze maand ook aardig wat testen door heen gegaan, want zodra een test afloopt betekent dat al foute boel. Maar deze zwangerschap eindigde al heel snel, hier is niet eens een echo aan te pas gekomen… 2 dagen na de positieve test begon mijn test al minder te worden, en ruim een week later begon ik weer te bloeden!

Poging 3

Niet verwacht maar wel gehoopt dat het gewoon weer snel raak zou mogen zijn en ja hoor een maand later gewoon weer raak! Vruchtbaar ben ik in ieder geval wel, nu nog een plakkertje! Maar na onze 2 eerdere miskramen, waren we bang en onzeker geworden dat het weer mis zou gaan en ook dit werden heel veel zwangerschaps testen..

De eerste die ik deed was enorm licht, je moest er onderhand met een vergrootglas bovenop zitten om te kijken of er nu wel of geen streepje stond, maar goed een streepje is een streepje wordt er altijd gezegd!

Maar omdat mijn testen zo enorm licht bleven, vergeleken met de vorige keer, besloot ik om nog een clear Blue test te doen. Maar geloof me dat maakte me nog veel onzekerder, en had ik beter niet kunnen doen! Deze test gaf namelijk aan ‘niet zwanger’ en ik raakte er echt een beetje moedeloos van, maar kon het testen toch niet los laten na die 2 miskramen en ik besloot de huisarts te bellen. Die gaf aan dat een clear bleu test he veel HCG nodig heeft om ‘zwanger’ te tonen op het display, maar als ik de test open zou breken, zou ik waarschijnlijk 2 blauwe streepjes te zien krijgen, en ze raadde me aan om de dag erna dan nog eens een clear Blue test te doen.

Mijn hart maakte een klein sprongetje, zou het deze keer dan toch?, maar op de 1 of andere manier had ik bij deze een minder goed gevoel, ook door de lichte testjes etc. De volgende dag bleek mijn gevoel dan ook juist te zitten, want op 21 april 2021, dezelfde dag dat clear bleu alsnog positief uitsloeg begon ik weer krampen en bloed verlies te krijgen en liep alweer uit op een miskraam. Waarschijnlijk heeft clear bleu net die dag genoeg HCG gehad om het toch te meten. Maar man man, wat kan de wereld soms toch oneerlijk zijn!

Poging 4

Inmiddels was ik gestart met accupuntuur, sommige mensen zeggen er baat bij te hebben gehad en na accupuntuur een goede zwangerschap te hebben gehad. Ik wil gewoon alles proberen waardoor ik dit dus ben gaan doen ook. Omdat ik ook al een tijdje bezig was met ovulatie testen (op advies van de huisarts) zodat we onze eisprong konden timen, wanneer de testen opliepen en wanneer ze weer daalde, viel me een maand later iets aparts op mijn eisprong had ik 2 weken geleden gehad ongeveer en moest eigenlijk bijna weer menstrueren. Maar mijn ovulatie testen werden weer donkerder, ik begreep er niks van totdat een vriendin zei van doe eens een zwangerschapstest, want je hoort soms wel eens dat ovulatie testen reageren op het HCG hormoon.

Had nog 1 testje liggen, (eigenlijk een test die ik nooit gebruik, met blauwe inkt) maar goed had niks anders en had geen zin om naar de winkel te gaan. Maar toen ik hem deed, wist ik al. Had beter naar de winkel kunnen gaan want deze testen zijn zooo verschrikkelijk onduidelijk te zien, en deze testen geven ook nog eens vaak een indroog lijntje waardoor je dus vals positieve testen krijgt…

Inmiddels was ik ook alweer paar dagen over tijd en besloot ik maar na Kruidvat te gaan en de test te kopen die ik altijd gebruik. (ze worden nog eens rijk met mijn koop van testen haha)

Bij deze zwangerschap voelde ik me anders dan de andere zwangerschappen die ik positief testte, ik was misselijk, vreselijk moe, enorme pijnlijke borsten, enorme krampen maar meer krampen dat je baarmoeder aan het oprekken is en niet van die menstruatie krampen. Dus ja ik had hier een goed gevoel bij, en belde de verloskundige om een afspraak te maken voor een echo.

2 weken lang wachten is gewoon een hel na een verleden met miskramen en slaat de drang om te testen weer toe… Zeker als ik een dag geen kwaaltjes voelde.. dus daar gingen we weer!

Hier besloot ik om 2 testen op een dag te doen, omdat m’n kwaaltjes wat minder waren maar s ‘morgens was de test iets lichter dan degene die ik s ‘avonds deed dat was gewoon een knaller van een test! En ondanks dat dat me toch iets wat van vertrouwen gaf, bleven volgende testen niet uit!

Mijn testen bleven voor de verandering eens enorm donker en bleven donker, dus besloot ik vol goede moed om een clear Blue test erbij te halen, want was benieuwd wat die dan aangaf! En ja hoor 3+ weken wat dus betekent 6-7 weken zwanger. Dus mijn HCG was in een mooie stijgende lijn, want 3+ had ik nog geen enkele zwangerschap gehaald. Ondertussen ging ik ook nog steeds elke week na accupuntuur!

Bij deze zwangerschap besloot ik net als bij mijn eerste zwangerschap om weer mee te doen aan moeders voor moeders, deze zwangerschap voelde goed dus wilde me graag weer aanmelden. Dus kreeg je weer een test die je standaard moet doen vanuit hun om te checken of je echt zwanger bent. (Deze streep vervaagt ook nooit)

Die andere test haalde ik er ook bij van de eerste zwangerschap, want die had ik natuurlijk bewaard en zo kon ik ze beide nu dus ook vergelijken, en wat een verschil zeg met test 1 en test 2!

Maar op 11 juni 2021 had ik weer bloed verlies, maar dit was wel na gemeenschap, maar ik was toch ongerust en belde de verloskundige op en zij wist mij gerust te stellen dat je bloed vaatjes tijdens een zwangerschap gevoeliger zijn en dus kunnen bloeden bij bijvoorbeeld niezen of gemeenschap en dat het na een paar dagen dan wel weer gestopt moest zijn, en inderdaad op 14 juni 2021 was er geen bloed meer te bekennen! Pfoe wat een opluchting! Maar toch bleef ik door testen tot die echo!

Maar op 16 juni kreeg ik weer de schrik van m’n leven. Waar voorheen de digitale testen 3+ aan gaven, was dat nu ineens 2-3 weken, had deze test overigens wel ‘s avonds laat gedaan, dus weet niet in hoeverre drinken je HCG testen aan tasten… Waarom blijf ik dan ook testen? Het lukt me niet om dat los te laten en besloot ik die middag nog maar eens een digitale test te doen! Deze gaf weer 3+ aan!

Eindelijk was het dan zo ver, onze echo! We werden binnen geroepen en ging vol spanning liggen in die stoel, ondertussen had ik een week geen accupuntuur gehad omdat die vrouw ziek was. Maar de zwangerschap voelde goed, had kwaaltjes, de testen bleven donker!

Ze ging met het apparaat over m’n buik heen en ik staarde naar het scherm, en het duurde en duurde maar en ik dacht maar aan 1 ding oh het zal toch niet zo zijn dat er weer niks te zien is…. Maar eindelijk zagen we een zwarte vlek in m’n baarmoeder, die echt even zoeken was. Het vruchtzakje was namelijk enorm klein en we konden geen vruchtje zien, dus dat konden weer een paar dingen betekenen….

• Of ik was toch minder ver zwanger dan we dachten en dat het dus te klein is om iets te kunnen zien.
• Of mijn lichaam denkt dat ik nog zwanger ben, maar dat het een miskraam is/word maar mijn lichaam dit nog niet beseft.

Dus besloten ze om mij weer eens te laten bloed prikken en helaas kwam daar uit dat mijn HCG waarde niet hoog genoeg is voor de week dat ik zwanger zou moeten zijn en rekening mee moest houden dat het weer uit zou lopen op een miskraam! Maar heeft die accupuntuur dan toch z’n werk gedaan? Had ik die week na een andere accupuntuur moeten gaan? Wat als ik die week wel was gegaan? Allemaal vragen die natuurlijk door m’n hoofd dwarrelde, maar er helaas geen antwoorden op zult krijgen.

Een week na de echo begon ik bloed te verliezen, eindelijk dacht ik mijn lichaam heeft door dat het afgestoten moet worden.. Nou, mijn hemel ik heb nog nooit zo’n zware miskraam mee gemaakt, het leek net de start van een bevalling, al kan je een miskraam ook wel vergelijken met een bevalling, ligt er dan wel aan hoelang je al zwanger bent.

Ik liep al een paar dagen met enorme buik en rug weeen, en de miskraam wilde niet echt door zetten. Het werd zo erg dat ik midden in de nacht huilend de verloskundige heb gebeld, ik kon niet meer, heel m’n lijf deed zeer, en heel de dag/nacht had ik al dagen buik en rug weeen, waardoor ik vroeg of ze alsjeblieft medicatie wilde geven om de miskraam op te wekken maar dit deden ze niet en moest echt nog een paar dagen-tot een week afwachten want meestal zien ze dat na 2 weken een miskraam vanzelf op gang komt.

Na een week floepte er tijdens het plassen wat uit en de weeen verdwijnde als sneeuw voor de zon! Het gene wat er uit moest was er dus uit gekomen, na een week met heftige weeen was ik er echt klaar mee! En blij dat het erop zat, al had ik het liever anders gezien, maar goed.

Let op: Niet zo’n smakelijke foto toegevoegd!

Na deze heftige miskraam

Na deze miskramen hebben we besloten om toch onderzoeken te laten doen in Gent. Deze blogs staan al online, de mensen die me al langer volgen hebben deze denk ik al wel gelezen, maar zo niet kan je ze hier terug lezen.

• Deel 1
• Deel 2
• Deel 3

We besloten om het zwanger worden even los te laten, en de onderzoeken af te wachten. overigens hebben we wel gemeenschap gehad in de tussentijd maar niet meer getest op eisprong etc.

Zoals je hebt kunnen lezen is er niks bijzonders uit onze onderzoeken gekomen, en wil ik dan toch weer accupuntuur gaan oppakken, denk dat dat de vorige x toch heeft mee gespeeld. Vanaf nu willen we het dan ook weer samen gaan oppakken.

Helaas is het na die laatste miskraam niet meer gelukt om zwanger te worden, en dat is nu alweer ruim een jaar geleden. Mocht het de komende tijd niet meer lukken, ondanks de ovulatie testen ga ik zeker weer contact opnemen met Gent! Wat de eventuele mogelijkheden kunnen zijn.

Hoe gaat het nu met ons?

Met ons gaat het goed, we zijn inmiddels getrouwd. Natuurlijk hebben we zo z’n ups & downs maar de miskramen doen ook zeker wat voor je relatie, want je wilt samen graag een gezinnetje starten, maar ik denk dat de miskramen ons juist sterker hebben gemaakt en gelukkig kan ik er met mijn man heel goed over praten.

Ik merk voornamelijk het laatste half jaar dat ik er erg emotioneel eronder bent, mensen om me heen zijn zwanger en/of net bevallen en dat raakt me toch wel veel, niet omdat ik het hun niet gun maar omdat ik me afvraag of het ons ooit gegund is…

Binnenkort ga ik dan ook weer starten met accupuntuur die gespecialiseerd is in herhaalde miskramen en wie weet lukt het op korte termijn weer, en dan hopelijk op een goede zwangerschap.

De moed zakt af en toe in onze schoenen, en verplicht seks op de dagen dat het moet is ook niet altijd even prettig, zeker als je geen zin hebt. Maar het is helaas niet anders. Medicatie van Gent is ook weer aangevraagd dus we geven niet op, maar mocht het na paar maanden nog niet lukken gaan ze met ons in gesprek over een eventueel IVF of een ander traject.

Natuurlijk houd ik jullie weer op de hoogte!

Hebben jullie vragen of misschien wel tips? Laat het dan vooral weten!