Waar zal ik eens beginnen met deze blog, ik ben de afgelopen maand natuurlijk wat afwezig geweest op mijn blog, dit omdat het gewoon niet goed met me ging, het begon allemaal op 2 december 2023.
Een positieve test
16 dagen na mijn IUI mocht ik testen, dit zou de een na laatste IUI zijn voordat we mochten starten met IVF en iets wat ik totaal niet verwachtte was dat deze tot mijn verbazing positief was, maar vanwege onze miskramen heb ik echt een soort drang om te blijven testen elke keer. Maar goed ik wachtte deze keer af maar woensdag 6 december gebeurde er iets waar ik al bang voor zou zijn, bloedverlies, en niet een klein beetje maar nee gewoon een volledige menstruatie dus het eerste wat ik dacht was ‘niet weer een miskraam hea’ en ‘misschien heb ik dan toch te vroeg getest en is de positieve test van de ovitrelle’ dus ik belde Gent op om een nieuwe afspraak in te plannen voor IUI en dat start altijd met bloed prikken.
En de HCG was gestegen naar 160, wat ik niet meer had verwacht nadat ik bloedverlies had gehad. Dus ik wachtte op een telefoontje met verdere vervolg stappen. Maar dan duurt wachten lang… ondertussen begonnen mijn borsten ook steeds gevoeliger te worden en begon ik toch steeds meer te hopen dat het alsnog een goede zwangerschap was en kon ik het testen ook niet meer laten.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Na een aantal keer heen en weer te zijn gemoeten naar Gent, kregen we uiteindelijk te horen dat m’n HCG waarde aan het stijgen was, richting de 300 maar normaal gesproken moet dit al veel hoger zijn en zagen ze tijdens de echo iets achter m’n eierstok te zitten en besloten ze om stappen te ondernemen omdat het risico te groot was om af te wachten en kreeg ik te horen dat ze een MTX spuit gingen bestellen, dat is een spuit die ze normaal ook voor kanker gebruiken alleen dan een lage hoeveelheid en dit moet het zwangerschapsweefsel afbreken. Ik moest dus wachten in het ziekenhuis op deze spuit, dat duurde dik 2 uur en we waren al vanaf half 9 in het ziekenhuis en het was inmiddels half 2 voordat we gebeld werden dat de spuit er was, we konden gelijk door lopen en mocht gaan liggen met mijn broek naar beneden want de spuit moest in mijn bilspier gezet worden.
Ik was moe, moe van de hormonen, moe van de spuit en moe van dit hele gebeuren. Gelukkig kregen we al snel goed nieuws en waren de waardes flink aan het dagen, ik moest over 2 dagen nog een keer terug komen voor bloed prikken en dit zag er gelukkig weer allemaal prima uit en hoefde we pas over een week terug te komen om nog een keer te checken want ze blijven prikken tot het op 0 staat.
Inmiddels zaten we op 22 december al en moest weer bloed prikken, hier moest ik wel weer op wachten en kreeg ik te horen dat de waardes ineens weer gestegen waren naar 300 en onze eigen arts wilde nog een keer een inwendige echo maken om zeker te zijn dat ze zelf niets meer zien zitten en dat was gelukkig niet het geval maar we moesten wel weer gaan wachten omdat ik weer een MTX injectie zou krijgen en dit keer had ik zoveel last van die injectie, last van m’n buik, haaruitval, stemmingswisselingen maar ik merkte ook aan mijn lijf dat ik echt op ben, ik was het zat en was ook gewoon chagrijnig omdat ik wist dat na deze injectie de ivf weer opgeschoven moest worden omdat je na elke injectie 3 maanden niet zwanger mag worden…
Heb het weekend dus even lekker rustig aan gedaan maar eerste kerstdag moesten we terug voor controle en moesten we eerst naar Gent voordat we naar familie konden. Na de kerst werd ik gebeld met de uitslag en gelukkig was het weer dalende en werden de controles iets minder, maar moest wel aan de bel trekken als ik ergens pijn kreeg.
Is het weer slecht nieuws?
We gingen het nieuwe jaar meteen onzeker in want de buitenbaarmoederlijke zwangerschap was nog steeds niet afgebroken en moesten nog steeds terug voor controles, gelukkig niet meer om de dag.
De waardes zijn mooi aan het dalen en sinds afgelopen maandag was mijn bloed verlies eindelijk gestopt na ruim 5 weken.. Donderdag 11 januari had ik weer een controle en kreeg ik ‘s middags het telefoontje met de uitslag, de waarde was weer aan het stijgen, niet weer hea dacht ik en ze wilde me vrijdag de 12e meteen weer terug zien voor een controle, dit ging echter pas vanaf 14 uur omdat ik in de ochtend een andere belangrijke afspraak had staan die ik niet zomaar kon afzeggen.
Heb bijna een halfuur met een staaf in mn vagina gezeten want m’n rechter eierstok was verstopt en die moesten ze in beeld brengen omdat ze anders niks konden uitsluiten ze wilde weten of er niet toch nog iets zat, uiteindelijk gevonden hoor maar er zat gelukkig niks geks! Nou op naar het bloed prikken, wat een marteling was deze prik. Ik werd op m’n waardes gecontroleerd, bloedgroep en op ijzer te kort ivm vele bloed verlies. Na het prikken werd mijn hele arm blauw en werd een hele bloed uitstorting.
De uitslag van het bloed hadden ze op dringend staan omdat we moesten wachten, het duurde 2 uur en het was inmiddels al 17 uur toen ik maar ben gaan vragen hoe het zat en ze ging bellen en kort daarna kwamen ze met de uitslag en het is zo lief hoe bezorgd ze daar om je zijn, daar kan Nederland nog wat van leren.. Mijn waardes was toch weer iets lager dan gisteren dus ze verwachten dat het nu wel snel gaat dalen maar ja met zekerheid kunnen ze het niet zeggen en dus blijven ze prikken tot de waardes onder de 5 is.
Het is dus nog even afwachten of het nu deze maand eindelijk klaar is en zal ik jullie zeker op de hoogte houden in deze blog.
Hoe gaat het nu verder met ons fertiliteitstraject?
ik vertelde al eerder dat je na zo’n MTX spuit 3 maanden niet zwanger mag worden, helaas heb ik een 2e dosis gehad en dan geld het vanaf de laatste spuit dus ik denk dat we nu dan ergens in maart/april pas IVF mogen gaan opstarten. in februari hebben we wel een afspraak staan voor IVF bespreking daarin gaan we bespreken hoe IVF in zijn werk gaat en moet er toestemming worden gevraagd aan de zorg verzekering.
daarnaast heb ik besloten om nog onderzoeken te laten doen in Duitsland bij cuypers 7 cuypers want daar onderzoeken ze net iets meer dan in Gent weer en aangezien we toch moeten wachten dan maar extra onderzoeken.
Update
Na 1,5 maand is de buitenbaarmoederlijke zwangerschap eindelijk afgebroken! Afgelopen weekend kwam mijn menstruatie door en kreeg ik het nieuws dat de waardes op 0 stonden! Wat super fijn is, want wat heeft het lang geduurd! Nu op naar nieuwe kansen. Eind maart zullen we ivf gaan opstarten.
Heb jij ooit een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad? En hoe ben je daarmee omgegaan?
